ANTARCTICA
Over ijs, pinguins en zwemmen op het 7e continent
Niet in woorden te vatten, en eigenlijk ook niet in foto's.
Wat een pracht, wat een schoonheid, wat een oorspronkelijkheid!
Deze reis werd beschreven in het boek Op Staande Voet Op Stap"

M/N Ushuaia
Ushuaia (Argentinië) 20/11/2003
een email van rob: "morgen vertrekt een boot en ze zijn aan het stunten met de prijs, iets voor jou?". De mogelijkheid van deze last-minute kans houdt me
's nachts wakker. Uiteindelijk blijkt het verkrijgen van de benodigde cash-betaling de grootste belemmering. De lokale flappentappen spugen gelukkig zonder morren een halve centimeter aan bankbiljetten uit.
Ik sta op de passagierslijst van reis A301, op de M/V Ushuaia: een kleine veertig passagiers, dertig32 crew, vijfentachtig meter lang, verstevigde hull tegen het ijs.
Ik ga!!!

Drake passage
Twee dagen op open zee, door de Drake-passage waar de Pacific en de Atlantic samensmelten en botsen tegen de koude poolwateren. Minimaal vijfhonderd kilometer van land en toch volop vogels:
albatrossen, (reuzen)storm-vogels en een poolduif.
De beruchte deining blijft uit, maar de kopjes vliegen toch van tafel in een matig bezette eetzaal.

De route
Vanuit Ushuaia vertrekken we, het beagle-kanaal af
Vanuit het "einde van de wereld" verder naar het zuiden.
Naar de Zuidelijke Shetlandeilanden en het Antarctisch schiereiland
Zie ook:

De eerste ijsberg (22/11/2003)
Turen naar walvissen vanaf de brug en dan…...
de eerste ijsberg; vier keer de hoogte van het schip.
Zwarte stipjes blijken pinguïns op reis naar het noorden. Toon heeft gelijk.

Land in zicht!
Capo Valentín (Isla Elefante) 22/11/2003
We zijn er bijna
Antarctica in zicht!

in afwachting van landing
Pinquin Island (Zuidelijke Shetlandeilanden) 24/11/2003

Hannah point
Isla Livingstone (Zuidelijke Shetlandeilanden) 27/11/2003
Vijf dagen volgen met prachtige verplaatsingen en
landingen met Zodiak’s.
De echte omvang van het fenomeen Antarctica of Antardída, dringt pas echt tot je door als je 10 minuten in een klein bootje moet varen naar de kust die zo dichtbij leek, en je het landschap ziet in perspectief door die "grote" M/V Ushuaia nietig op de voorgrond.

Zeeolifanten in de zon
Cape Lookout (Isla Elefante) 23/11/2003
Vredig liggen ze te ronken in een roedel.De mannetjes hebben hun werk gedaan en verblijven weer solitair op zee.
Ze blijken verrassend snel als ze zich een paar meter voorwaarts "hopsen" met hun ruim 4 meter lange, vette lijf.

Ijsbergen in de straat van Bransfield
Antarctica is niet te beschrijven mooi. Blauw en wit in ontelbare schakeringen, ruige vormen en ronde vlakken. Toppen van drieduizend meter, ijswanden van tientallen, misschien wel honderden meters hoog...Misschien dat foto's iets zeggen, maar dit moet je domweg ervaren...Nee, sorry…ik ga hier echt geen schrijvende poging doen.

Baha Andvord
(Antartisch Schiereiland) 26/11/2003

Half moon Island
24/11/2003

Keelbandpinguin op nest
ISla Livingston, 27/11/2003

Keelbandpinquin
Half moon Island, 24/11/2003
Pinguïns, overal! Waggelend, glijdend, rennend. Na de twee op de Galapagos en de twintig in Punta Arenas nu tienduizenden. Kruipend, nestelend, zwemmend. We zien vier soorten: Adélie, Keelband, Macaroni en de Ezelspinguïn. Krijsend, gorgelend, twijfelend. In het water, op het land, op het ijs. Broedend, uitgerekt, in elkaar gedoken, observerend en vooral poserend: wat een fotogeniek spektakel.

Ezelspinquïn
Cape Lookout (Isla Elefant) 22/11/2003

Keelbandpinquins
Pinquinisland, 23/11/2003

Macaroni-pinquin op hannah point
Isla Livingstone (ZUidelijke Shetlandeilanden) 27/11/2003
Verstopt in een grote kolonie keelband-pinquins ontdekken we op de laatste dag toch nog de vierde pinquinsoort die in dit gebied voorkomt: de goudgekroonde macaroni-pinquin, of om met mijn neefje te spreken: een spaghetti-pinquin.

Paradise bay, 26/11/2003
De film vliegt er doorheen. Duikend, vallend, slapend, ruziënd, gapend, stoïcijns en ADHD; Solo of met zijn duizenden op een kluitje

Springende pinquins
in de Straat van Bransfield
De ultieme uitdaging voor de fotograaf:
hoe leg zo iets vast op de gevoelige plaat.
Heel frustrerend dat iets wat zo
continu om je heen gebeurt,
zo lastig te vatten is
in de flits van het moment

Drijfijs in de straat van Gerlache, 26/11/2003

de ijskapitein in functie
In de drakepassage deed hij zijn werk nog met zijn ogen dicht. De deinende horizon maakte iedereen slaperig. Op het moment dat er ijs in zicht komt, is de concentratie daarentegen groot. Men heeft - terecht waarschijnlijk - groot ontzag voor de vele meters dikke platen die voor ons liggen. Routes slingerend door het pakijs worden uitgestippeld, af en toe een tik tegen een ijsbrok...

Pinquinkolonie
Paradise bay, 26/11/2003

Half moon Island, 24/11/2003

Zeeluipaard
Destination Deception (Deception Island), 25/11/2003
We zien de enorme kaken van deze drie meter lange roofzeehond en snappen we waarom de zodiak-bestuurder over “danger” sprak toen zijn broertje eerder opdook naast de boot.

Op weg naar het vaste land
Straat van Gerlache, 26/11/2003
Opperste paraatheid op de brug. Mendelsohn en Bizet op de achtergrond, zigzaggend op zoek naar routes door het drijfijs. Sneeuwwanden en ijsbergen in het Gerlach-kanaal, genoemd naar de Belg die de dubieuze eer heeft om als eerste mens in het pakijs te zijn vastgelopen. De 6e van Beethoven. Harde wind tot 120 km/u en ijs wisselen elkaar af: ze houden ons nu al twaalf uur lang van een landing af. Je voelt je als Scott of Admundson: het doel zo lang zo dichtbij, maar tegelijk nog zo onbereikbaar. In een zodiak zoeken we in snijdende waterkou een landingsplek. Dit is geen tour, dit is een heuse expeditie

Expeditie succesvol!
Stony point (Antartica), 26/11/2003
64o54'S, 62o56'W, 26 november 2003, 20u46: ik zet voet op het 7e continent: Antarctica. De expeditie is succesvol
Dit is de ultieme bestemming: de Peninsula Antártida. Een kuststrook van nog geen meter tegen een ijswand, maar het is wel de vaste wal van Antarctica. Na prachtige landingen op de Zuidelijke Shetland-eilanden, ben ik nu echt op het 7e continent. Volgens de Britten begint het continent immers toch ook pas aan de andere kant van het Kanaal
Ik drink er een biertje. Zo hoort dat: als je ergens de nacht doorbrengt ben je er echt geweest, of...als je er een biertje hebt gedronken.

Zonsonder- en -opgang
Straat van Gerlache, 26/11/2003
De ontlading is groot. We feesten tot diep in de nacht. Dag en nacht gaan hier sowieso ongemerkt in elkaar over door de niet-invallende duisternis.
De aardbol is hier te smal om het zonlicht geheel te laten verdwijnen. Links gaat hij onder, rechts zie je de eerste ochtend stralen alweer komen.

Deception Island, 25/11/2003
En hoe zat het nu met dat zwemmen? Ja: ik heb in de poolwateren gezwommen en niet eens in die oranje pak-ken die je vierentwintig uur in leven kunnen houden. Nee, gewoon in mijn zwembroek.

Hoe dat kan?
Lees in "Op Staande Voet Op Stap"

Over deze reis schreef Coolywooly het boek "Op Staande Voet Op Stap"
Klik op het boek voor meer info